Professionele organisaties, zoals Defensie, moeten van onderaf worden geleid en van bovenaf worden begeleid. De negatieve berichtgeving over allerlei voorvallen die misgaan bij Defensie houdt maar aan. Houdt het nu nooit op? Het houdt naar mijn mening pas op, indien de organisatie weer van onderaf wordt geleid en van bovenaf wordt begeleid. Ik realiseer me dat een dergelijke stelling vragen oproept. Defensie lijkt namelijk bij uitstek een bolwerk van hiërarchie en sturing van bovenaf. Maar dat is nu een ernstige misvatting en de oorzaak van de huidige problematiek. Defensie staat daarin niet alleen. Ook andere professionele organisaties, zoals in de zorg en de Nationale politie, zijn onderworpen aan deze problematiek. Er is, vanuit de top van die organisaties een structureel gebrek aan aandacht voor de uitvoering. Ik begon bij Defensie als technisch officier en gaf dus leiding aan het onderhoud van de oude Starfighter en later de F-16 en de moderne helikopters van de Koninklijke luchtmacht. Indien een onderhoudsmonteur aangeeft dat het vliegtuig iets mankeert, is er geen ‘leider’ die het in zijn hoofd haalt om die stelling van de onderhoudsmonteur in twijfel te trekken. Je zou dan namelijk spelen met het leven van de vlieger die later in dat vliegtuig moet gaan vliegen. Als ‘leider’ doe je er daarentegen alles aan om de onderhoudsmonteur in de gelegenheid te stellen om het vliegtuig zo snel mogelijk in orde te laten maken. Dat noem ik eerder ‘begeleiden’, dan ‘leiden’.  Je kunt alleen maar goed begeleiden als je je kunt verplaatsen in de werkomstandigheden, kennis en vaardigheden van de monteur. Ik pleit ervoor dat alle ‘leiders’ die zich bevinden tussen de top van de organisatie en de uitvoering zich gaan richten op deze vorm van ‘begeleiding’.  Zolang we menen dat ieder probleem wel kan worden opgelost met een nieuwe ‘projectdirecteur’, die de zaak van bovenaf even gaat regelen hebben we het mis, vooral in professionele organisaties als Defensie.